Embedded_Neoliberalism_and_Its_Limits

Embedded Neoliberalism and its Limits: The Dutch Political Economy and The ‘NO’ to The European Constitution INTRODUCTION When the Dutch with an unexpectedly large majority voted ‘Nee’ to the European Constitution, İt became apparent that even the Project of European Integration had entered into a serious legitimacy crisis.Many were quick to proclaim that the resounding ‘No’ vote reflected several socio-cultural anxities over European issues-such as a possible future accession of Turkey- This article mantain that the rejection of the European Constitution may in part be seen as a manifestation of the failure of this hegemonic Project in terms of sustaining the necessary levels of mass legitimacy.The main purpose of this is to gain deeper insights into how the contradictions of embedded neoliberalism unfold in a national context.This will help us understand the limits of the European Project and its likely future transnational dynamics. The author argues that what in the 1990s came to be known as the Dutch model showed the same contradictions and limits identified with respect to the European embedded neoliberal Project.He claims that the Dutch model was in the end much less successful in combining competitiveness with social cohesion. The second part examines the implications of these limits of the Dutch national competitiveness strategy for the legitimacy of this strategy and of the European socio-economic governance.The focus here is on what the author calls political economy of the dutch ‘No’ in the referendum. THE RISE AND FALL OF THE DUTCH MODEL IN EUROPEAN PERSPECTIVE: THE LIMITS OF ‘EMBEDDED NEOLIBERALISM’ RE-VISITED In the post-war era,the Dutch political economy became fırmly anchored in the European integration process with Dutch governments consistently favouring a supranational deepending of the European Project.At the same time the ‘old trade’ model to which European economic integration initially maintains its own distinct welfare state and pursue its own market-correcting and industrial policies.In this context,the Internal Market programme launched in the mid-1980s was again enthusiastically supported by the Dutch as dominant sections of Dutch capital. Although part of Dutch transnational capital thus promoted a neo-mercantilist strategy,emphasizing in particular the need to protect European industry .The 1980s also saw the opening gambits of what became the dominant market liberalization trend in the then European Community.Moving into the 1990s,then,Dutch socıo-economic policies proved to fıt perfectly within the new European framework of embedded neoliberal governance. The Dutch model made out to represent a successful case of combining enhanced competitiveness while maintaining social cohesion,that is,the ‘hegemonic formula’ underpinning the Lisbon reform agenda.The limited embeddedness of embedded neoliberalism,primarily takes place at the national level.It is within this context that the rise of embedded neoliberalism in the Netherlands,critically assessing its socio-economic performance and its success as a hegemonic project. 1 Gömülü Neoliberalizm ve Sınırları : Hollandan’ın Politikal Ekonomisi ve Avrupa Anayasasına ‘Hayır’ Poliçesi Giriş Beklenmedik büyük bir çoğunlukla Hollandalı'nın, Avrupa anayasasına 'Hayır' oyu verdiği zaman, Avrupalı bütünleştirmenin projesinin, ciddi bir meşruiyet krizine girmiş olduğu açık oldu. Birçoğu kimse,'Hayır' oyunun, Avrupa sorunlarından örneğin gelecekte olası bir Türkiye’nin girmesinden çok socio-kültürel kaygıların bu sonucu yansıdığını düşünmüştür. Bu argümana göre; Avrupalı anayasanın reddinin bakımından, kütle meşruiyetinin zorunlu düzeylerine dayandırılarak bu hegenomic projenin başarısız görüldüğünü savunmuştur Bu argümanın ana amacı, daha derin bir anlayışta gömülü neoliberalizmin çelişkilerin nasıl ulusal bir bağlamda açıklık kazandığını anlamaktır. Ve bu da bizlere Avrupa projesinin ve muhtemel ulusal sınırlarını da aşan dinamiği konusundaki geleceğiyle ilgili daha iyi anlamamız konusunda yardım sağlayacaktır. Öncelikle, Hollanda'da gömülü neoliberalismin çelişkileri ve yapısını incelememiz gerek. Yazar’ın argümanına göre; 1990larda Hollanda Model olarak bilinen , Avrupanın gömülü neoliberal Projesiyle aynı çelişkileri ve Limitleri gösterdiğini öne sürüyor. Hollanda Modelin sonuçta sosyal bağlamındaki rekabetle incelenince daha az başarılı olmuştur. Sonrasında ise Yazar, Hollanda ulusal rekabet stratejisinin sınırlarını Avrupa sosyo-ekonomik yönetim strajesininde inceler. Buradaki önemli nokta, yazarın politik ekonomideki refandumun neye hollanda’nın ‘NO’ politikası dediği.. Avrupa Perspektifine göre Hollanda Modelin Yükselişi ve İnişi: Gömülü Liberalizm’in Limitine Değinme Savaş öncesi dönemde, Hollanda'ya ait politik iktisat, tutarlı bir şekilde Avrupa bütünleştirme sürecinde Hollanda'ya ait hükümetlerde Avrupa projenin ulusal gücün ötesinde bir derinlikte demir attığı olmuştur. Aynı zamanda ‘eski ticaret’ modelinin takip ettiği endüstriyel politikalarını Avrupalı ekonomik bütünleştirmenin önce kendisine has sosyal devletini sürdürdüğü ve kendi pazar-düzeltmesi politikası sahiptir. Bu çerçevede, Hollandalılar tarafından desteklenen İç Pazar Program’ın desteği 1980lerde yeniden girişilmiştir. Her ne kadar Hollanda’nın ulus ötesi sermayesi Avrupa sanayisini koruma ihtiyacını vurgulamak için neo merkantilist stratejisini desteklemiş olsada. Aynı zamanda 1980lerde Avrupa Cemiyetindeki dominan liberalizasyon piyasa trendindeki açıklarını da farketmiştir. 1990lara doğru ise Hollanda sosyo-ekonomi poliçeleri Yeni avrupa sisteminde gömülü neoliberal yönetimin tam oturduğunu kanıtlamıştır. Hollanda Modeli gelişmiş rekabet gücünü birleştirerek aynı zamanda sosyal birleşimde sağlayarak yani Lisbon’un reform agendasının ‘hegenomik formülüne’ destekleyerek başarılı bir durumda gösterebilmiştir. Gömülü Neoliberalizm ulusal bir açıdan bakılabilmiş ve Bu bağlamdadır ki; Hollanda’da gömülü liberalism’in yükselişi ve sosyo- ekonomik açıdan bir hegenomik proje olarak başarıya erişmiştir. 1 THE DUTCH VARIETY OF EMBEDDED NEOLIBERALISM The origins of the Dutch variety of neoliberalism lie in the severe profitability crisis hitting Dutch capital in what fort the Netherlands became the deepest post-war recession.It was this reconfiguration of Dutch class relations, that undermined the post-war class compromise and laid the basis for the Dutch variety of the neoliberal Project. ‘Wassenaar’ agreement,which the Dutch trade unions for the first time accepted was restraint for restoring economic growth and employment mark the watershed in Dutch labour relations.The Wassenaar agreement also implied the socio-economic restructuring in labour articulated in the ideology of social partnership.The particular form in which Dutch neoliberalism took shape also had. THE CONTRADICTIONS OF EMBEDDED NEOLIBERALISM OR WHY THE DUTCH MODEL WAS NOT SO MIRACULOUS AFTER ALL Employing Standard economic indicators,the performance of the Dutch economy was quite impressive from the late 1980s,until the turn of the century.The GDP was above the European average while in a period of 15 years the employment rate went up from 50 per cent to 74 per cent in 2001 the trend reversed again.The global economy was hit by a strong recession in the wake of the 9/11 attacks.In the dominant explanation of the so-called Dutch miracle in the 1990s wage restraint, the policy of keeping wages below productivity growth from Wassenaar onwards,was singled out as the key factor.Another element is the flexibility of the Dutch labour market.The hegemonic view that the Dutch miracle happened because of a competitive corporatist policiy of wage restraint is not shared by everyone,however,Uwe Becket claims that Dutch job growth in the 1990s can be better explained in terms of a big increase in-mainly female and juvenile-part-time employment.Job growth has thus mainly consisted of the growth of low-paid part-time work. Next to the increase in part-time labour,the ‘DUTCH miracle’ also involved significant cutbacks in social security.As Woldendorp concludes: Dutch miracle between 1995 and 2000 consisted of a considerable increase in part time participation of women on the labour market,combined with a majore retrenchment of the welfare state. THE DUTCH MODEL AS A NATIONAL ‘SUPPLY-SIDE’ COMPETITIVENESS STRATEGY WITHIN THE CONTEXT OF A SUPRANATIONAL MARKET AND MONETARY UNION Although, Dutch embedded neoliberalism also has its specific domestic origins,the subsequent path of its evolution has also been conditioned by the integration into the European framework of a supranational internal market and monetary union. Dutch embedded neoliberalism,then,has to be understood neither as an autonomous national development subsequently shaping European integration nor as simply an outcome of Europeanization,but as a transnationally constituted national or local Project,transnational constitution in which the EU plays a key role. 2 Çeşitlerine göre Hollanda Gömülü Liberalism Hollanda’daki neoliberalism çeşidinin oluşumunda başkentindeki ciddi boyutta karlılık krizin vurması ve Hollandanın en derin savaş öncesi krizi yaşanması etkilemiştir. Hollanda'ya ait sınıf ilişkilerinin savaş sonrası sınıf uzlaşmasının temelini kazdı ve neoliberal projesinin Hollanda'ya ait değişikliği esası koydu. 'Wassenaar', İlk kez Hollanda'ya ait sendikaların kabul gördüğü, ekonomik büyümeyi restore eden ve Hollanda'ya ait emek ilişkilerinde çalışan oranını belirleyen bu anlamda sınırlayıcı bir anlaşmadır. Wassenaar anlaşması aynı zamanda sosyal ortaklığın ideolojisindeki socio-ekonomik çalışmasını yeniden yapılandırmaya yönelikte bir anlaşmadır. Hollanda Neoliberalizmin yapısının da benzer bir şekilde aldığı gibi bir yapılandırmadır bu. Gömülen NEOLIBERALISM'in çelişkileri veya Hollanda'ya ait modelin, sonuçta neden öyle mucizevi olmadığı Standart ekonomik gösterge çalışanları gösterir ki, 1980ler'de Hollanda'ya ait ekonominin performansında oldukça etkileyiciydi, ta ki yüzyılın dönüşüne kadar. GDP, Avrupalı ortalamasının üstündeydi, 15 yıllık bir dönem boyuncada çalışma oranıları yüzde 50'den yüzde 74'e yükselmişken, daha sonra 2001'de bu trend ters etki yapmıştır. Global ekonomi 9 Eylül saldırısıyla derin bir gerileme dönemine girmiştir. 1990 maaş sınırlamasında sözde Hollanda'ya ait mucizenin baskın açıklamasında, Wassenaar'dan itibaren üretkenlik büyümesinin ücreti aşağıda tutma politikası da ayrıca anahtar faktör olarak gösterilmiştir bu duruma. Bir başka faktör ise Hollanda Çalışma Piyasasının izlediği esneklik politikasıydı. ‘Hollanda Mücizesin’in’ yaşanmasında Hegenomik görüş ise buna Maaş sınırlamasının rekabetçi corporatist politikasının herkes tarafından paylaşılamaması sebep gösterilmiştir. Ama Uwe Becket’ e görede 1990’lardaki Hollandadaki İş büyüme piyasası genel olarak kadın ve gençlerde artış gösteren part-time iş olanakların sağlanmasıyla açıklanabildiğini savunur. Iş büyüme böylece genel olarak az-ödenen part-time iş olanakların büyümesiyle doğru orantılı olarak açıklanabilir. İş Büyüme oranın yükselmesi yanında ‘Hollanda Mucizesi’ aynı zamanda sosyal güvenliklerindeki önemli kısıntılarla da ilgilidir. Woldendopta; Hollanda mucizesinin kadın ve gençlerde artış gösteren part-time iş olanakların sağlanmasıyla state welfare’ını ciddi ölçüde etkilediğini söyler. HOLLANDA MODELin ULUSAL olarak 'arz' REKABET STRATEJİSİ uluslar üstü bir market ve parasal birliğin kapsamında Değerlendirilmesi Hollandaca gömülü neoliberalizm kendine özgü iç kökenleri olmasına rağmen, ayrıca uluslarüstü bir iç pazar ve parasal birliğin entegre edilerek Avrupa çerçevesi içine şart koşulmasıyla evrimleşmeye ve gelişmesiyle kısıtlıdır.Bu durumda Hollanda Modelin ne ulusal özerk kalkınması Avrupa entegrasyonunu şekillendiren, nede basitçe ‘Avrupalılılaşma’ sonucu ile ile açıklanabileceği fakat burada AB’nın önemli bir rol oynadığı Uluslararası bir ulusal veya yerel projeyi oluşturduğuyla anlaşılabilinir. 2 First the weakening of organized labour and the restoration of capitalist class power as well as a shift within the latter class from industrial to financial capital has been significantly amplified deepened and institutionalized through the neoliberal European integration process.Monetary integration too became a critical factor in restructuring Dutch labour relations. Second,the commitment of subsequent Dutch governments since the early 1980s to a programme of privatization,marketization,budget austerity and welfare state retrenchment but also be understood also as ideologically and institutionally reinforced by an emergence of European socio-economic governance regime which can be seen as the EU-level manifestation of this transnational Project. These strategies not only often fall to raise competitiveness,they also tend to erode rather than strenghten national social cohesion.The Lisbon promise thus remains unfulfilled. THE LEGITIMACY CRISIS OF EMBEDDED NEOLIBERALISM IN THE DUTCH POLDER AND THE POLITICAL ECONOMY OF THE ‘NEE’ Signs of a weakening pro-european consensus were in fact already visible in the 1990s.The main issue through which this transpired was that of the Dutch contribution to the EU budget and the fact that the Netherlands had become the so-called largest net payer per capital.Arguably,the new Dutch attitude towards the EU as transpired in the 1990s,emphasizing financial costs rather than its benefits,must also be seen in the context of the dominant neoliberal ideology. To this ideological position also belongs a scepticism vis-a-vis a more ambitious federalism as the Dutch government for instance had supported until the Maastricht treaty,and especially vis-a-vis the Notion that the EU should have its own budget serving certain redistributive functions.Thus from the 1990s onwards the Dutch government has increasingly sought to put pressure on the EU budget,supporting efforts to make cut backs in the CAP.This serves to underline how the Dutch government has increasingly come to support the European Integration Project. THE DISCONTENTS OF NEOLIBERAL RESTRUCTURING AND THE POPULIST TURN IN DUTCH POLITICS In May 2002,the purple coalition that had changed the Dutch political landscape in the 1990s suffered a heavy defeat,with the social-democratic.Losing almost half of their seats in the biggest upset in post-war parliamentary elections.The elections were won by the Christian Democrats by the new party of maverick Pim Fortuyn,who had been assassinated weeks before the elections.More substantively,there was a rising discontent with the neoliberal policies of the Kok governments.Concomitant to this,anti-immigrant sentiments especially in declining inner city areas,were growing and after the attacks of 9/11,ditching multiculturalism in favour of uniculturalism. 3 İlk olarak çalışma gücünün zayıflatması ve kapitalist sınıf gücünü onaran, sınıflar basamağını sanayiden mali kapital sınıfına kaydıran ve Böylelikle Avrupa entegrasyon sürecinde önemli biçimde kurumsallaştırmasına destek verdi. Parasal entegrasyonda gibi bu da Hollanda İş ilişkilerini yeniden düzenlemesinde kritik bir rol oynamıştır. İkinci olarak; 1980'lerin başından beri takip eden Hollanda hükümetlerinin taahhüt ettiği özelleştirme, marketization, bütçe tasarruf ve refah devletinin kısıtlamaların olduğu bir program gibi anlaşılmasının yanında aynı zamanda Ab düzeyinde tezahür bir uluslararası proje olarak ideolojilerle ve enstitüleşmeyle desteklenmiş bir Avrupa sosyo-ekonomik yönetim rejimi olarakta görülebilir. Bu stratejiler yalnızca rekabeti arttırmakla kalmıyor aynı zamanda ulusal sosyal birleşimin günçlenmekten ziyada zayıflamasına eğilimlidir. Böylelikle Lizbon sözü yenine getirilemiş olmakta. Hollandanın GÖMÜLÜ Neoliberalizm ‘POLDER’ı (O’dan) VE Siyasi ekonomi’deki 'NEE'in meşruiyeti 1990’ların başlangıcıyla aslında Avrupa öncesindeki oy birliğin gözle görülür bir şekilde zayıfladığı görülmüştür. Güçsüzleşme belirtilerindeki ana sorunların Hollandanın AB bütçesine katkıda bulunmasıydı ve bölelikle Hollanda sermaye başına en büyük net mükellefi olmuştu. Yani egemen neoliberal ideoloji bağlamında faydaları yerine finansal maliyetlerine vurgularına odaklamaları, Bu ideoloji pozisyon olarak görülmesinde aynı zamnada Hollanda hükümetin skeptik ve daha hırslı bi federalizm politikasıyla izlemesi Örneğin; Maastrick anlaşmasında AB’nin kendine özgü bazı işlevlerini çalıştırmasında kendi bütçesinin olması gerektiğini söylendiği gibi. Böylece 1990'lardan itibaren Hollanda hükümeti giderek AB bütçesi üzerinde baskı yapması için, CAP projesinden belli kısıntıların yapılmasında destekte bulundu., Bu da nasıl Hollanda hükümeti giderek Avrupa Entegrasyonu Projesi destek verdiğini gözteriyor bizlere. NEOLIBERAL yeniden yapılandırmasının hoşnutsuzluklar ve popülistler'in Hollanda'ya ait politikada geri dönmesi Mayıs 2002’de, 1990lar'daki Hollanda'ya ait siyasal manzarayı değiştirmiş olan mor koalisyon,sosyal-demokratiklere karşı ağır bir yenilgiyi uğrayarak neredeyse koltuk sayılarının yarısını kaybederek savaş sonrasındaki parlamentoya seçimlerini en buyuk hayalkırıklığı olmuştur. Seçimler, seçimlerden haftalar önce suikast yapılmış olan Pim Fortuyn'un yeni partisi tarafından Hıristiyan demokratlar tarafından kazanıldı. Daha da önemlisi, Kok hükümetlerinin neoliberal politikalarıyla yükselen bir hoşnutsuzluk vardı. Bu da Özellikle reddetmiş olan iç şehir alanlarında bu anti-göçmen düşünceler büyüyordu, ve 9 Eylül saldırılarından da sonra, uniculturalismin lehinde multiculturalismi başından savmasına neden olmuştur. 3 After years of privatization,rationalization and marketization the quality of public services had also become underfunded. Against this background the political entrepreneur Fortuyn could successfully sell his slogan ‘the ruins of the purple coalition’. He was also benefiting from the economic downturn that had set in just around that time and that indicated that the Dutch ‘miracle’ was indeed over.The rise of Fortuyn has been interpreted as marking a shift from a ‘depoliticized,democracy to a centrifugal democracy’.More generally,we may interpret the populist turn in Dutch politics and the 2002 election results in terms of the socio-economic contradictions and subsequent political limits of Dutch embedded neoliberalism. THE 2005 TURNING POINT:THE POPULAR REJECTION OF THE CONSTITUTIONAL TREATY The end to the Eurpoean integration process and the growing Euroscepticism at both the elite and mass levels became visible for all to see when 62 per cent of Dutch voters rejected the proposed European Constitution on 1 June 2005.Although this resounding ‘Nee’ came as a shock to the political establishment it was in fact the culmination of some longer structural trends. Parties on the opposing ends of the political spectrum played a critical role in mobilizing the Dutch ‘No’ vote.On the right there was the nationalist and xenophobic campaign of Geert Wilders. In spite of what some had feared beforehand,right-wing nationalist far from dominated the ‘No’ campaign and in terms of media exposure Wilders was surpassed by the Socialist Party. However,on the contrary to the SP as an ‘extreme the neoliberal character of the integration Project. All political parties opposing the Constitution were more or less United around the theme of defending the nation-state.In the pro-constitution camp the centre-right governing coalition as well as the major oppoisition party were generally careful to avoid claiming that they favoured ‘more Europe’,but rather defended the Constitution as a necessary of making European decision-making more effective and more democratic. This also showed the limits of a consensus-oriented corporatism,neutralizing dissenting voices in the short run but arguably not enhancing legitimacy in the longer run.In this,the binary framing of the European debate in the Netherlands can also be seen as partly a product of the consensus-oriented way of Dutch EU policy-making.The argument here is that once the lid on the discontent is taken off,the politicization then taking place will not be favourable to those supporting European integration.This is precisely what happened with the 2005 referendum. THE POLITICAL ECONOMY OF THE DUTCH ‘NO’ The debate was very much framed along the vertical dimension of more versus less Europe,with concerns about sovereignty dominating much of the ‘No’ campaign.The argument that we can only make sense of the massive ‘No’ vote against the Constitution in the context of the contradictions and growing ensuing tensions of Dutch embedded neoliberalism.The Dutch voted ‘No’ for a multitude of reasons but above all because they could no longer identify with this Project the output of which was perceived as a threat to both national identity and national welfare and social security. 4 Özelleştirme, rasyonalizasyon ve marketization kamu hizmetlerinin kalitesinin yıllar sonra da az finans edilmesiyle neoliberalist yapıda iyici zayıflamıştır. Bu arka plana dayandırılarak siyasal organizatör Fortuyn başarılı bir şekilde, 'Mor koalisyonun yıkıntıları' sloganını sunabilmiştir insanlara. O zamanlarda yaşanan ekonomik darboğazlığını da kendi lehine kullanarak ‘Hollanda Mucizesinin’ sonunda bittiğini ilan edebilmiştir. Fortuyn yükselişi ‘Depolitize edilmiş demokrasiden, centrifugal (Merkezden uzak) demokrasiye’ geçişini işaret eden bir nokta olarakta algılanabilir. Daha Genel olarak ise bu 2002 oylama sonuçlarını Hollanda gömülü neoliberalizmin sosyo-ekonomik çelişkilerin ve politik sınırları olarakta algılayabiliriz. 2005 DÖNÜM NOKTASI: Anayasal Antlaşması'nın POPÜLER reddelişi Avrupa bütünleştirme sürecinin sonu ve hem seçkin tabakada hemde kütle düzeylerinde büyüyen Euroscepticism (Avrupa entegrasyonun tersi) ve , Hollanda'ya ait seçmenlerin yüzde 62i'nin, Haziran'ın 1i 2005te teklif edilen Avrupa anayasasını geri çevrildiğinde herkesin gozunde anlaşılmıştır. Yankılanan 'Nee' oyunun siyasal kuruma bir şok olarak gelmesine rağmen, aslında bazı daha uzun yapısal trendlerin doruk noktası olmuştur. Siyasal tayfın karşı rakip partileri, Hollandalı'nın 'Hayır', oy verdiğinde harekete geçirmekte kritik bir rolü oynadı. Sağ tarafta milliyetçi ve Geert'in xenophobic kampanyası var. Egemen olmuş olan 'Hayır' kampanyasından milliyetçi sağcı-kanat domine etmekten uzakta, ve medya bakımından maruz kalan Wilder, sosyalist parti tarafından geçildi. Ama yinede SP'in aksine 'Bütünleştirme projesinin neoliberal karakterinin olduğu uç noktadaki. Bütün politik anayasa karşıtı partileri ulusal şehri koruma amaçlı bir çatı altına birleşebilmiştir. Orta sağcı koalisyon yönetimi genel olarak ‘daha avrupalı’ taraflı olduğunu düşünülmemek için dikkatliydi, daha ziyade Anayasanın korunmasında Avrupa karar alma politikasının daha etkili ve demokratik olduğu için koruduklarını sebep göstertmek istediler. Bu ada aynı zamanda oy birliği’yle orantılanan Corporatism, kısa koşuda seslerden farklı düşünmeyi nötralize etmek, ama tartışmalı şekilde daha uzun koşuda meşruiyeti arttırmamak içindi. Bu anlamda aslında Hollanda AB karar-alma’da oy birliğiyle doğru orantılı olduğu anlaşılabilir. Buradaki argüman bir defa hoşnutsuzluklar uzerindeki kapak açıldığında siyasallaşma sürecine girilmesi sonra da bu Avrupa entegrasyonu destekleyen sayısı azalacaktı. 2005 yılı refarandumunda da tam olarak bu gerçekleşmiştir. Hollandanın ‘no’ kararındaki polik ekonomisi Tartışma daha çok dikey boyutu boyunca daha az Avrupa'ya karşı olanla, 'Hayır' kampanyasının büyük kısmına egemen oluyor' olan'ın egemenliği hakkındaki meseleler etrafında çerçevelendi. Buradaki Tek mantıklı argüman Buyuk çoğunluğun verdiği ‘’hayır’’ oyuna karşın anayasadaki büyüyen Hollanda gömülü neoliberalism çelişkileridir. Hollandalılar ‘hayır’ oyunu birçok sebebten ötürü vermiştir ama hepsinden de önemli olan konu artık bu projenin kendisinin her iki ulusal kimlik ve ulusal refah ve sosyal güvenliğe bir tehdit sonucu ihtimalini tanıyamazdı. 4 According to Aarts and Van der Kolk the survey shows that Dutch voters were above all concerned with the ‘pace and scope’ of the integration process,especially with respect to the move to monetary union.This fits the general hypothesis put forward by Hooghe and Marks and others that since the Maastricht Treaty the integration process has become much more politicized as it has deepened to such an extent that it intervenes much more directly into people’s daily lives into the domestic political arena,has risen with some political parties effectively mobilizing against European integration.Van der Kolk and Aarts conclude from their survey that European integration in the Netherlands by the time of the referendum had increasingly come to be perceived as a threat: a threat to welfare,a threat to social security and a threat to the national identity,concluding that the Dutch image of the EU has changed from ‘one of an institution stimulating international trade for the Dutch open economy (to) an institution costing too much and threatening both our jobs and our social security.In sum,the Dutch case has shown how the socio-economic output of the (embedded) neoliberal model of European integration is at least one important source of the growing loss of legitimacy of the European Project. BEYOND NEOLIBERAL INTEGRATION' The new government does not intend to reverse any of the neoliberal reforms,whether with regard to privatization,welfare state restructuring or the flexibilization of the labour market and is in fact planning further advances in some areas. CONCLUSION The case of the Dutch political economy as we can in many ways be taken,in spite of the paticularities of the Dutch.Not only does the Dutch case show what embedded neoliberalism means in practice in terms of national restructuring that gradually erodes national arrangement of social protection,it clearly also demonstrates the contradictions that embedded neoliberalism generates,and thereby also its political limits.Although every national state-society is always unique in several respects,the general political patterns engendered by the contradictions of embedded neoliberalism are observable in many of the EU’s Member States,the erosion of mass political parties,electoral volatility,xenophobia,as well as rising Euroscepticism and contestation of European governance.In the Dutch case,this contestation has led to a massive popular rejection of the proposal European constitution. 5 Aart ve Van der Kolk’a göre Entegrasyon sürecinde Avrupa seçmenlerin en büyük kaygısı ‘atılan adımlar ve faaliyet alanıydı’ özellikle de parasal birliği doğru gidişatından dolayı. Bu da Hooghe ve Maks’ın genel hipotezine uygun düşmektedir çünkü Maastricht anlaşması daha da derinlemesine konularda sınırlarını aşmıştı öyle ki insanların politik arenadan günlük hayatına kadar karışılyordu. Bu da Avrupa entegrasyonuna karşıt partilerin ortaya çıkmasında etkili olmuştur. Vans der Kolk ve Aart hipotezlerinde Hollandadaki Avrupa entegrasyonun tehdit olarak yani sosyal güvenliğine, ulusal kimliğine ve ulusal çıkarlara olan tehditin algılanmasına karar verilen refaranduma kadar geçen zamanda Hollandalıların AB’ye olan imaj’ı değişmiştir ‘’yani açık ekonomiye uluslarası ticareti stimule eden bir kurumdan, sosyal güvenirliğini ve işleri tehdit eden çok gideri olan bir kuruma dönüşmüştür.’ Özetle Avrupalı bütünleştirmede gömülen neoliberal modelinin socio-ekonomik açıdan en azından bir önemli sonucu, Avrupa projesinin güvenirliği yitirebilmesiydi. Neoliberalism Entegrasyon Ötesi' Yeni hükümet yapılan neoliberal reformlarda gerek özelliştirme açıdan gerek ulusan refah yada gerek işçi piyasasının esnekliğinin sebep, geriye dönmeyi düşünmüyor ve hatta bazı bölgelerde daha ileri seviyeli geliştirmeler yapmayı planlıyor. SONUÇ Hollandalı politic ekonomisi olgusu her anlamda bakılabileceği gibi, Hollanda'ya ait olay sadece, gömülen neoliberalismin, aşamalı olarak sosyal korumanın ulusal düzenlemesini aşındıran ulusal yeniden yapılandırma bakımından pratikte ne ifade ettiğini göstermekle kalmayıp, hemde açıkça neoliberalismi gömülü modelinin çelişkilerini gösterir, oluşturur, ve o suretle birde kendi siyasal sınırlarını çizer. Gömülen neoliberalismin çelişkilerinin neden olmuş olan genel siyasal desenleri, AB'nin üye durumlarının birçoğunda görülebilirdir, siyasal partilerin, seçimle ilgili uçuculuğun, yabancı düşmanlığının olduğu kütlenin erozyonu ve Euroscepticism yükselmeside Avrupalı yönetimine birde ek olmuştur. Hollanda Davasında, Tartışmalar Avrupa Anayasasında popüler bir RED kararına neden olmuştur. 5